ไม่เอาไม่สนไอ้คนที่มันไม่มีหัวใจ
จะรักกับชายคนไหนก็ย่อมเอาใจไปเผาฝืน
ไม่เอาไม่สนไอ้คนที่มันไม่มีหัวใจ
จะเลวจะดีหรือข้าจะร้ายก็ไม่เอาใจไปทิ้งดิน
วิหคมันเหิน อยู่บนนภา
ใยโชคชะตาจึงแกล้งให้ข้ามายืนอยู่ตรงนี้
ยิ่งเธอทำเขิน ปวดใจอุรา
โอ้แม่กานดา มารยาเป็นร้อยฉันจึงไม่คล้อยตามเธอ
เธอเคยทำผมให้เจ็บระทมปางตาย
หัวใจผมมันปานวาย แต่ก็กลับกลายเป็นหายดี
เคยเจ็บอกตรมนอนซมระบมปางตาย
แต่ใจเจ้ากรรมจัญไรมันดันไม่จำสักที
เจ้าเอยเจ้าชู้ เจ้ารู้หรือเปล่า
ที่ข้าขี้เมาก็เพราะว่าเจ้าคนเดียว
เจ้าเอยเจ้าชู้ เจ้ารู้หรือเปล่า
ที่ข้ามันเมาก็เพราะว่าเจ้าคนเดียว
เพราะว่าพี่ มันหนุ่มบ้านไกล
น้องนางจะย่ำใจพี่ชายจริงๆ หรือ
และพี่ไม่สนทุกๆ คำที่เลื่องลือ
เพราะความจริงแล้วน้องคือหญิงงามที่ใจร้าย
ตอนแรกที่เชื่อ คงเป็นเพราะคล้อยตาม
ก็เพราะว่านางนั้นงามกว่าใครที่เคยพบ
ความจริงนั้นเจ้า คบชายเป็นกองรบ
ถ้าจะให้เจ้ามาซบกาย ต้องรบชายเป็นกองร้อย
เจ้าเอยเจ้าชู้ เจ้ารู้หรือเปล่า
ที่ข้าขี้เมาก็เพราะว่าเจ้าคนเดียว
เจ้าเอยเจ้าชู้ เจ้ารู้หรือเปล่า
ที่ข้ามันเมาก็เพราะว่าเจ้าคนเดียว
ฉันก็ไม่รู้นะ เขาเป็นใครไม่รู้อ่ะ
ฉันไม่ได้เจ้าชู้นะ บอกให้เธอได้รู้ไว้
ฉันเจ็บไม่จำ บอกเท่าไรก็ยังไม่ฟัง
โปรดเถอะโปรดเถอะใจเจ้ากรรมนะ
เจ้าจงจำฝังใจ
พูดไม่ฟังบอกเท่าไรก็ยังไม่จำ
โปรดเถอะโปรดเถอะใจเจ้ากรรม
นะเจ้าจงจำฟังใจ ไว้ว่า
แม้นน้องนั้นจะเป็นสาวเจียงฮาย
อ้ายจะตามไปดูแลนามไกล
เจ้าเอยเจ้าชู้ เจ้ารู้หรือเปล่า
ที่ข้าขี้เมาก็เพราะว่าเจ้าคนเดียว
เจ้าเอยเจ้าชู้ เจ้ารู้หรือเปล่า
ที่ข้ามันเมาก็เพราะว่าเจ้าคนเดียว
เจ้าเอยเจ้าชู้ เจ้ารู้หรือเปล่า
ที่ข้าขี้เมาก็เพราะว่าเจ้าคนเดียว
เจ้าเอยเจ้าชู้ เจ้ารู้หรือเปล่า
ที่ข้ามันเมาก็เพราะว่าเจ้าคนเดียว
น่าเจ็บใจเธอไปกับหนุ่มเจียงฮาย
เราเองก็ไม่รู้ภาษาเธอทำเราเจ็บเจียนตาย
เธอกับเขาคงไปกันเหมาะรอควาย
และว่าฉันยังอยู่ตรงนี้ต่อให้เป็นเด็กยังอาย
มันน่าเจ็บใจเธอไปกับหนุ่มเจียงฮาย
เราเองก็ไม่รู้ภาษาเธอทำเราเจ็บเจียนตาย
เธอกับเขาคงไปกันเหมาะรอควาย
และว่าฉันยังอยู่ตรงนี้ต่อให้เป็นเด็กยังอาย
ไอ้ควาย