เธอดีเท่าไหร่ ก็ไม่ยังไม่พอ
ก็ไม่เคยสนใจ ก็ไม่ทันคิด
ใครเตือนเท่าไร ก็ยัไงไม่ฟัง
อาจจะเสียเธอไป ก็ไม่ทันคิด
ก็ไม่คิด ว่าเธอนั้น มันจะสำคัญ
ในตอนที่ฉันมีเธออยู่
ก็ไม่คิด ทำให้เธอ ต้องเสียใจ
เมื่อก่อนที่ฉันมีเธออยู่
วันนี้มันสายเกินไป
เธอนั้นเจ็บช้ำเกินไป
ก็รู้ไม่มีความหวังใด
ทำให้เธอกลับมา
เธอดีเท่าไหร่ ก็ไม่ยังไม่พอ
ก็ไม่เคยสนใจ ก็ไม่ทันคิด
ใครเตือนเท่าไร ก็ยัไงไม่ฟัง
อาจจะเสียเธอไป ก็ไม่ทันคิด
ก็ไม่คิด ว่าเธอนั้น มันจะสำคัญ
ในตอนที่ฉันมีเธออยู่
ก็ไม่คิด ทำให้เธอ ต้องเสียใจ
เมื่อก่อนที่ฉันมีเธออยู่
วันนี้มันสายเกินไป
ไม่อาจจะย้อน
มันคืนกลับมา
ก็มันสมควรต้องโดนแล้วไง
ถูกเธอน่ะทิ้งกันไปไม่ลา
ต่อให้คร่ำครวญ เธอก็คงไม่มาหา
ก็คงต้องเช็ดน้ำตาตัวเอง
ก็มันสมควรต้องโดนแล้วไง
ถูกเธอน่ะทิ้งกันไปไม่ลา
ต่อให้คร่ำครวญ เธอก็คงไม่มาหา
ก็คงต้องเช็ดน้ำตาตัวเอง
ทำดีให้เธอ ก็คงไม่พอ
ที่จะกลับคืนมา ให้อภัยฉัน
ฟูมฟาย เท่าไร ไม่มีหนทาง
ที่จะย้อนคืนมา อย่างเช่นวันนั้น
พยายาม ต่อให้ อ้อนวอนเท่าไร
เธอก็คงไม่ย้อนมาเหมือนเก่า
ทำตัวเอง เธอไม่ผิด จะโทษใคร
ไม่มีทางจะรักกันเหมือนเดิม
วันนี้มันสายเกินไป
ไม่อาจจะย้อน
มันคืนกลับมา
ก็มันสมควรต้องโดนแล้วไง
ถูกเธอน่ะทิ้งกันไปไม่ลา
ต่อให้คร่ำครวญ เธอก็คงไม่มาหา
ก็คงต้องเช็ดน้ำตาตัวเอง
ก็มันสมควรต้องโดนแล้วไง
ถูกเธอน่ะทิ้งกันไปไม่ลา
ต่อให้คร่ำครวญ เธอก็คงไม่มาหา
ก็คงต้องเช็ดน้ำตาตัวเอง