เนื้อเพลง เดิมเดิม โดย อภิรมย์

อยู่ในห้องเดิมๆ อยู่ในห้องเดิมๆ
อยู่ในห้องเดิมๆ อยู่ในห้องเดิมๆ

เธอหลงลืมเวลา เธอไม่รู้ว่าผ่านไปนาน สักเท่าไร สักเท่าไร
เธอรับรู้เข้าใจ ไม่ว่าฟื้นขึ้นตอนไหน นาฬิกาอยู่ที่ตีหนึ่ง
มันคล้ายมีบางสิ่ง กักเธอไว้และปล่อยเธอทิ้ง เพียงลำพัง เพียงลำพัง
มันเหมือนมีคำสั่ง ให้เธอฟื้นขึ้นกี่ครั้ง ก็ยังคงพบว่าอยู่ใน

ห้องเดิมๆ ยืนบนเก้าอี้ตัวเก่า ยังพบว่ายัง
ผูกเชือกอยู่ซ้ำๆ ย้ำอารมณ์เทาๆ หม่นๆ
วนอยู่ในห้องเดิมๆ

(ห้องเดิมๆ)

ต้องย้อนไปคืนหนึ่ง เธอผู้รู้สึกเบื่อระอา โลกพังๆ โลกพังๆ
เธอมองเตียงตู้ตั่ง ตีหนึ่งทุกสิ่งสิ้นหวัง เธอพยามที่จะไปให้พ้น
จึงยืนบนเก้าอี้ ผูกคอด้วยเชือกเส้นนี้ ถึงพัดลม ถึงพัดลม
แล้วทิ้งตัวร่วงหล่น แต่พอฟื้นมาอีกหน กลับยังคงพบว่าอยู่ใน

ห้องเดิมๆ ยืนบนเก้าอี้ตัวเก่า ยังพบว่ายัง
ผูกเชือกอยู่ซ้ำๆ ย้ำอารมณ์เทาๆ หม่นๆ
วนอยู่ในห้องเดิมๆ

ห้องเดิมๆ ยืนบนเก้าอี้ตัวเก่า ยังพบว่ายัง
ผูกเชือกอยู่ซ้ำๆ ย้ำอารมณ์เทาๆ หม่นๆ
วนอยู่ในห้องเดิมๆ

วนอยู่ในห้องเดิมๆ อยู่ในห้องเดิมๆ
อยู่ในห้องเดิมๆ กับอารมณ์เทาๆ หม่นๆ

วนอยู่ในห้องเดิมๆ อยู่ในห้องเดิมๆ
อยู่ในห้องเดิมๆ กับอารมณ์เทาๆ หม่นๆ

เธอหลงลืม เธอรับรู้เข้าใจ
แค่เพียงฟื้นขึ้นตอนไหน
นาฬิกาหยุดที่ตี หนึ่ง