ตัวฉันดูเหมือนแข็งแรง แต่แท้ที่จริงฉันนั้นอ่อนแอ
เธอนั้นไม่มาเหลียวแล แต่เธอกลับไปเหลียวแลคนอื่น
ส่องกระจกดูตัวเองอยู่ลำพังในห้องคนเดียว
เหงาๆเดียวดายอ้างว้างไม่มีใคร
ฉันก็ไม่รู้ก้ไม่รู้ว่าฉันจะทนได้นาน(สัก)เท่าไหร่
ฉันจะรักเธอรักเธอได้นานขนาด..ไหน
ฉันก็ไม่รู้ก็ไม่รู้ว่าฉันจะทนได้นานสักเท่าไร
อยู่คนเดียวเหงาๆคนเดียว
เธอนั้นคงไม่รู้เลย ว่าความเปล่าเปลียวเดียวดายเป็นไง
ดอกไม้ในใจร่วงโรย กำลังจะเฉาตายตามกาลเวลา
ส่องกระจกดูตัวเองอยู่ลำพังในห้องคนเดียว
เหงาๆเดียวดายอ้างว้างไม่มีใคร
ฉันก็ไม่รู้ก้ไม่รู้ว่าฉันจะทนได้นาน(สัก)เท่าไหร่
ฉันจะรักเธอรักเธอได้นานขนาด..ไหน
ฉันก็ไม่รู้ก็ไม่รู้ว่าฉันจะทนได้นานสักเท่าไร
อยู่คนเดียวเหงาๆคนเดียว
ฉันก็ไม่รู้ก้ไม่รู้ว่าฉันจะทนได้นาน(สัก)เท่าไหร่
ฉันจะรักเธอรักเธอได้นานขนาด..ไหน
ฉันก็ไม่รู้ก็ไม่รู้ว่าฉันจะทนได้นานสักเท่าไร
อยู่คนเดียวเหงาๆคนเดียว
ฉันก็ไม่รู้ก้ไม่รู้ว่าฉันจะทนได้นาน(สัก)เท่าไหร่
ฉันจะรักเธอรักเธอได้นานขนาด..ไหน
ฉันก็ไม่รู้ก็ไม่รู้ว่าฉันจะทนได้นานสักเท่าไร
อยู่คนเดียวเหงาๆคนเดียว
ต้องเปล่าเปลียวเดียวดายคนเดียว