ลมที่พัดที่โชยเอากลิ่นหอมของฤดูกาล
ที่พัดเอาแรงสะท้อนของความสงบ
หมุนเวียนไหลผ่าน
เพียงหลับตาคราใดฉันคิดถึง
ใครคนหนึ่ง ที่เคยได้ฝันที่เคยได้ยืนมอง
เหมือนบทกลอนที่เขียนแต่ยังไม่จบ
ซ้ำไม่ให้มันจบ
วันเวลาได้ผ่านพ้นไปไกล
ใจฉันยังคงอยู่ที่เดิม
คืนและวันได้เปลี่ยนผันไปตามเวลา
คอยนับคืนและวันพบเจอ
ลมที่พัดที่โชยเอากลิ่นหอมของฤดูกาล
ที่พัดเอาแรงสะท้อนของความสงบ
หมุนเวียนไหลผ่าน
เพียงหลับตาคราใดฉันคิดถึง
ใครคนหนึ่ง ที่เคยได้ฝันที่เคยได้ยืนมอง
เหมือนบทกลอนที่เขียนแต่ยังไม่จบ
ซ้ำไม่ให้มันจบ
วันเวลาได้ผ่านพ้นไปไกล
ใจฉันยังคงอยู่ที่เดิม
คืนและวันได้เปลี่ยนผันไปตามเวลา
คอยนับคืนและวันพบเจอ
วันเวลาได้ผ่านพ้นไปไกล
ใจฉันยังคงอยู่ที่เดิม
คืนและวันได้เปลี่ยนผันไปตามเวลา
คอยนับคืนและวันพบเจอ
วันเวลาได้ผ่านพ้นไปไกล
ใจฉันยังคงอยู่ที่เดิม
คืนและวันได้เปลี่ยนผันไปตามเวลา
คอยนับคืนและวันพบเจอ
อ่อนไหวเมื่อยามสบตา
สะกดไว้แทบช่วงวันเวลา
พอนึกย้อนมองกลับมา
ผ่านไปแล้ว เผลอเพียงชั่วคราว
ผ่านไปแล้ว เผลอเพียงชั่วคราว