ฉันยิ้มรับให้ความผิดหวัง
ฉันหัวเราะให้ความชอกช้ำ รักเอย
ฉันไม่รู้จะทำอย่างไร
คนจะไปก็คงต้องไป ฉันเข้าใจ
ว่าการอยู่ด้วยกัน
นานวันเหลือแค่ผูกพัน
รสรักเริ่มไม่เมามัน
ใจคนคือสิ่งสำคัญ
เพราะรักฉันจึงเข้าใจ
สิ่งไหนที่เธอต้องการ
ระหว่างเราให้เป็นเพียงแค่วันวาน
รักฉันไม่เคยทำร้ายเธอ
มีแต่ความยินดี มีแต่ความห่วงใย
มีแต่ให้อภัย เธอสุขใจฉันยินดี
มองท้องฟ้ายังสดใส แม้ว่าในใจยังคิดถึง
ดีใจที่ครั้งหนึ่ง เราเคยรักกัน ฉันรักเธอ
เพราะรักฉันจึงเข้าใจ
สิ่งไหนที่เธอต้องการ
ระหว่างเราให้เป็นเพียงแค่วันวาน
รักฉันไม่เคยทำร้ายเธอ
มีแต่ความยินดี มีแต่ความห่วงใย
มีแต่ให้อภัย เธอสุขใจฉันยินดี
มองท้องฟ้ายังสดใส แม้ว่าในใจยังคิดถึง
ดีใจที่ครั้งหนึ่ง เราเคยรักกัน ฉันรักเธอ
ฉันจึงยิ้มรับกับความผิดหวัง
ฉันจึงหัวเราะให้ความชอกช้ำ
เพราะรัก ฉันจึงเข้าใจ
เพราะรัก ฉันจึงเข้าใจ