ลึกลงยังคงบอก
ร้อยเรียงเป็นคำตอบ
หัวใจคอยพร่ำบอก
ความฝันและทางเดิน
กล่าวขานช่างแสนไกล
ความจริงว่าต้องตาย แต่ใจยังสุข
จริงที่มองว่าจริงหรือใจนั้นอิงว่าอยากจะคล้อยตาม
ดาวที่มองให้จริงก็เพียงดินลอยก็เท่านั้น
หากว่าใจลองย้อนไปมองในตอนหลับตา
ช่างว่างเปล่า
ก่อนแสงที่หลุดลอย จะค่อยๆ เลือนหายไป
ความรักถ้าให้จริงต้องปล่อยมาจากที่หัวใจ
ดาราที่สวยงามเป็นเพียงภาพกาลไม่เคยมีจริง
รักเอย เป็นคำที่มีอยู่จริงหรือเพียงรู้สึก
หัวใจ ถ้ารักให้จริง เพียงรักให้หมด
แสนนาน ช่างยาวและไกลให้ใครกำหนด
และแม้เธอ จะเป็นเช่นไร ฉันยังคอยกอดเธอไว้ ในใจ
วอนให้สายลมโปรดพัดพา
ดาวและเดือนยามทิวารุ่งนภาก็คือเธอฉัน
ดาวที่ร้อยเรียงยามวิกาลยามที่ใจทรมาน
ทำได้เพียงมองที่จันทร์
เวลาจะเร็ว หรือจะช้า วันนี้ฉันเพียงต้องการอยากบอกรักเธอ
ก่อนแสงที่หลุดลอย จะค่อยๆ เลือนหายไป
ความรักถ้าให้จริงต้องปล่อยมาจากที่หัวใจ
ดาราที่สวยงามเป็นเพียงภาพกาลไม่เคยมีจริง
รักเอย เป็นคำที่มีอยู่จริงหรือเพียงรู้สึก
หัวใจ ถ้ารักให้จริง เพียงรักให้หมด
แสนนาน ช่างยาวและไกลให้ใครกำหนด
และแม้เธอ จะเป็นเช่นไร ฉันยังคอยกอดเธอไว้ ในใจ