เจ็บแล้วจำนั้นมันคือคน
แต่เจ็บยังทนอย่างนั้นเขาเรียกอะไร
ไอ้คนไม่สำนึก ไม่รู้สึกผิด
จะเคยคิดบ้างไหม
ว่าคนคอยมันคอยจนท้อ
บอกให้รอรอแล้วมันได้อะไร
เมื่อเธอมาหาย ห่างหายไป
รอจนหมดใจ ตัดใจเสียดีกว่า
กินน้ำใต้ศอกเขาบอกมันชอกช้ำ
ตั้งกี่ครั้งทำไมไม่จำสักที
คนขี้ฉ้อขี้โกง ไอ้คนคนนี้
นับจากนี้ ไม่ต้องมีแล้วคนพรรค์นั้น
เหน็ดเหนื่อยกายเท่าไรยังพอทน
เหนื่อยกับคนรอบกายต้องทำใจ
เหนื่อยกับงานที่ทำยังพอไหว
แต่เหนื่อยใจวันนี้ต้องปล่อยวาง
ไม่ต้องมาหวัดเหวิดไม่ต้องสน
ไม่ต้องทนทุกข์ใจกับคนที่เย็นชา
อายหมาเสียเวลาเปล่า วันนี้เพิ่งเข้าใจ
กินน้ำใต้ศอกเขาบอกมันชอกช้ำ
ตั้งกี่ครั้งทำไมไม่จำสักที
คนขี้ฉ้อขี้โกง ไอ้คนคนนี้
นับจากนี้ ไม่ต้องมีแล้วคนพรรค์นั้น
เหน็ดเหนื่อยกายเท่าไรยังพอทน
เหนื่อยกับคนรอบกายต้องทำใจ
เหนื่อยกับงานที่ทำยังพอไหว
แต่เหนื่อยใจวันนี้ต้องปล่อยวาง
ไม่ต้องมาหวัดเหวิดไม่ต้องสน
ไม่ต้องทนทุกข์ใจกับคนที่เย็นชา
อายหมาเสียเวลาเปล่า
เหน็ดเหนื่อยกายเท่าไรยังพอทน
เหนื่อยกับคนรอบกายต้องทำใจ
เหนื่อยกับงานที่ทำยังพอไหว
แต่เหนื่อยใจวันนี้ต้องปล่อยวาง
ไม่ต้องมาหวัดเหวิดไม่ต้องสน
ไม่ต้องทนทุกข์ใจกับคนที่เย็นชา
อายหมาเสียเวลาเปล่า วันนี้เพิ่งเข้าใจ
อายหมาเสียเวลาเปล่า วันนี้เพิ่งเข้าใจ