คนมันล้าซะจนหมดแรงจะพูดจา
ใจก็ล้าเพราะใครอีกคนไม่เห็นค่า
อ่อนแรงกับรักที่ล้นเอ่อ
ที่เธอไม่เคยเห็นค่าของมัน
ความรักที่ให้เธอไปทุกวัน
แต่ฉันไม่เคยได้มันคืนกลับมา
คนมันล้าซะจนหมดแรงจะพูดจา
ใจก็ล้าเพราะใครอีกคนไม่เห็นค่า
กล่าวคำลาอาจดูจะเป็นอีกวิธีที่ทำง่ายกว่า
สุดที่รัก
ฉันพอแล้วเหนื่อย ไม่คุ้มเลย ทุ่มเทให้เธอไป
มากมายเท่าไหร่ หมดหัวใจ แต่มัน..ก็จางหาย
เหนื่อยใจที่ทำไปทุกอย่าง
บอบบางกับความรักที่ให้ไป
แต่เธอก็ไม่เคยจะสนใจ
ดูเหมือนทุ่มเทเท่าไหร่ก็ไม่พอ
ใจมันท้อเพราะเป็นแค่คนที่เฝ้ารอ
รอวันไหนที่ใจให้ไปจะได้คืน
แต่ก็เป็นแค่ฝันที่ฉันรอทุกคืน
ทุกทีที่ตื่นก็สลาย
ฉันพอแล้วเหนื่อย ไม่คุ้มเลย ทุ่มเทให้เธอไป
มากมายเท่าไหร่ หมดหัวใจ แต่มัน..ก็จางหาย
เป็นดังน้ำที่ทำหกลงบนผืนทราย
ในไม่ช้าก็เลือนเหือดหาย
ฉันพอแล้วเหนื่อย ไม่คุ้มเลย ทุ่มเทให้เธอไป
มากมายเท่าไหร่ หมดหัวใจ แต่มัน..ก็จางหาย
ฉันพอแล้วเหนื่อย ไม่คุ้มเลย ทุ่มเทให้เธอไป
มากมายเท่าไหร่ หมดหัวใจ แต่มัน..ก็จางหาย