เรายืนห่างกันแค่เพียงเอื้อมมือ ทำไมเธอไม่เห็น
ที่มองดูชัดเจนมันกลับเลือนลาง และต่างเป็นมายา
ที่เห็นคือไม่จริง ที่จริงที่เป็นนั้นเพียงสายตา ก็คงไม่อาจเห็น
ค้นเท่าไหร่ยิ่งไม่เจอ เมื่อไหร่ที่เจอจะเข้าใจ
แค่หลับตา (โลกเหมือนทุกสิ่งเหลือเพียงหนึ่งเดียว)
เธอจะเห็นยามเธอหลับตา (ใช้ใจสัมผัสและมองสิ่งนั้น)
(เธอจะเห็นตัวฉันเป็นอย่างที่เป็น/เธอจะเห็นรุ้งงาม)
ฟ้าไกลสุดตา ทะเลผืนทรายแม้ภูผาชัน หัวใจก็อาจเห็น
แต่ฉันจะอยู่ใกล้กับเธอ ทุกคราวที่ตัวเราห่างไกล
แค่หลับตา (โลกเหมือนทุกสิ่งเหลือเพียงหนึ่งเดียว)
เธอจะเห็นยามเธอหลับตา (ใช้ใจสัมผัสและมองสิ่งนั้น)
(เธอจะเห็นตัวฉันเป็นอย่างที่เป็น/เธอจะเห็นรุ้งงาม)
แค่หลับตา (โลกเหมือนทุกสิ่งเหลือเพียงหนึ่งเดียว)
เธอจะเห็นดวงดาวเท่าขอบฟ้า (ใช้ใจสัมผัสและมองสิ่งนั้น)
เธอจะเห็นความรักข้างในหัวใจ
แค่หลับตา (โลกเหมือนทุกสิ่งเหลือเพียงหนึ่งเดียว)
เธอจะเห็นดวงดาวเท่าขอบฟ้า (ใช้ใจสัมผัสและมองสิ่งนั้น)
เธอจะเห็นความรักข้างในหัวใจ
(โลกเหมือนทุกสิ่งเหลือเพียงหนึ่งเดียว)
(ใช้ใจสัมผัสและมองสิ่งนั้น)