รู้ตัวเต็มๆ ว่าผิด ไม่เคยคิดเลยว่าจะเผลอใจ
แอบไปรักคนมีเจ้าของ ของคนอื่นเขา
เจออย่างนี้เป็นใครไม่เจ็บหรอ
ยิ่งเธอดันเป็นแฟนของเพื่อนเรา
เพื่อนที่ฉันก็รัก และสนิทมากมาย
ทุกทีที่ไปด้วยกัน เห็นเขาเดินจูงมือกันเมื่อไร
ก็อิจฉาทุกครั้ง จะแกล้งไม่มองอย่างนั้น
ต่อหน้าเขาทำตัวอย่างเคยคุ้น
แต่ลับหลังก็ลุ้นให้เขาเลิกกัน
ไม่เข้าใจทำไมตัวเองเป็นคนแบบนี้
เพื่อนเคยแชร์เคยแบ่งกันใช้
ก็รู้เพื่อนไม่เคยหวงกัน
แต่ความเป็นจริง ฉันต้องหยุดแค่นั้น
เพราะของบางอย่าง มันใช้ร่วมกันไม่ได้
ก็นั่นนะแฟนของเพื่อน
เตือนตัวเองไม่ใช่ของเรา
คนที่ไม่มีสิทธิ เพียงแค่คิดก็ผิด
หยุดหวังสักทีได้ไหม
ก็นั่นนะแฟนของเพื่อน
ไม่อยากเป็นคนที่ดูเหมือนไปแย่งของใคร
สลักคำว่ารักไปหนึ่งคำ
จะต้องมีคนช้ำอีกแค่ไหน
ตัดใจ อย่าให้ต้องเจ็บกว่านี้
เสียเพื่อนคนหนึ่ง ว่าเจ็บ
เสียความรู้สึกจะเจ็บเท่าไร
และหน้าที่ของฉัน คือห้ามอาการหวั่นไหว
คนตั้งเยอะทำไมไม่ไปรัก
กลับมีใจให้คนของคนใกล้
มันก็สมควรแล้วใช่ไหมที่เป็นแบบนี้
เพื่อนเคยแชร์เคยแบ่งกันใช้
ก็รู้เพื่อนไม่เคยหวงกัน
แต่ความเป็นจริง ฉันต้องหยุดแค่นั้น
เพราะของบางอย่าง มันใช้ร่วมกันไม่ได้
ก็นั่นนะแฟนของเพื่อน
เตือนตัวเองไม่ใช่ของเรา
คนที่ไม่มีสิทธิ เพียงแค่คิดก็ผิด
หยุดหวังสักทีได้ไหม
ก็นั่นนะแฟนของเพื่อน
ไม่อยากเป็นคนที่ดูเหมือนไปแย่งของใคร
สลักคำว่ารักไปหนึ่งคำ
จะต้องมีคนช้ำอีกแค่ไหน
ตัดใจ อย่าให้ต้องเจ็บกว่านี้