ก่อนจะไปไม่เอ่ยคำลา ในใจมันชา
มันเหมือนกับคนที่โดนทอดทิ้ง ไม่มี
ใครรักที่ทำได้เพียงแค่ฝืนอารมณ์ที่
แบกรับไว้ จนทนไม่ไหว ติดอยู่ในใจ
ที่ดูเหมือนมันจะล้น ออกมา
มันเจ็บจนทนไม่ไหว ปล่อยกันไป
เถอะนะ ยิ่งรักก็ดูยิ่งไร้ค่า
ก็จบกันเพียงเท่านี้
ไม่เป็นไร (ไม่เป็นไร) ฉันเข้าใจ (ฉันเข้าใจ)
เรื่องวันวาน ไม่อาจจะย้อนคืน
มาให้เริ่มใหม่ ให้รักใหม่ ฉันก็พอเข้าใจ
ให้มันเปลี่ยน (ให้มันเปลี่ยน)
ให้เหมือนเก่า (ให้เหมือนเก่า)
ให้ตัวเราจะคืนจะย้อนเวลาที่รักกัน
ที่อยู่ด้วยกัน ตอนนั้น ฉันว่ามันโคตรจะดี
มันเจ็บจนทนไม่ไหว ปล่อยกันไป
เถอะนะ ยิ่งรักก็ดูยิ่งไร้ค่า
ก็จบกันเพียงเท่านี้
ไม่เป็นไร (ไม่เป็นไร) ฉันเข้าใจ (ฉันเข้าใจ)
เรื่องวันวาน ไม่อาจจะย้อนคืน
มาให้เริ่มใหม่ ให้รักใหม่ ฉันก็พอเข้าใจ
ให้มันเปลี่ยน (ให้มันเปลี่ยน)
ให้เหมือนเก่า (ให้เหมือนเก่า)
ให้ตัวเราจะคืนจะย้อนเวลาที่รักกัน
ที่อยู่ด้วยกัน ตอนนั้น ฉันว่ามัน
ไม่เป็นไร (ไม่เป็นไร) ฉันเข้าใจ (ฉันเข้าใจ)
เรื่องวันวาน ไม่อาจจะย้อนคืน
มาให้เริ่มใหม่ ให้รักใหม่ ฉันก็พอเข้าใจ
ให้มันเปลี่ยน (ให้มันเปลี่ยน)
ให้เหมือนเก่า (ให้เหมือนเก่า)
ให้ตัวเราจะคืนจะย้อนเวลาที่รักกัน
ที่อยู่ด้วยกัน ตอนนั้น ฉันว่ามันโคตรจะดี