โชคดีแค่ไหนแล้ว ที่ฉันยังมีชีวิต
อยู่ในโลกกลมๆ ใบนี้
โชคดีแค่ไหนแล้ว ที่ฉันยังมีเรี่ยวแรง
ได้พบได้ออกเดินทาง
บอกกับตัวเองทุกครั้ง เมื่อยามที่เสียใจ
ท้อแท้ไม่เป็นดั่งหวัง
ว่าไม่เป็นไรชีวิตก็ยังมีอีกวัน
พรุ่งนี้เริ่มกันใหม่
โชคดีแค่ไหนแล้ว ที่ฉันยังมีสายตา
ได้มองดูฟ้าสีคราม
โชคดีแค่ไหนแล้ว ที่ฉันยังคงได้ยิน
ได้ฟังเสียงคนพูดจา
ยังมีอีกสองขาที่ให้เราได้ก้าวเดิน
สองมือให้ขีดเขียน
แม้จะเคยพลาดพลั้ง แม้จะเดินหลงทาง
ถือว่าเป็นบทเรียน
โชคดีแค่ไหนแล้ว ที่ฉันยังมีชีวิต
อยู่ในโลกกลมๆ ใบนี้
โชคดีแค่ไหนแล้ว ที่ฉันยังมีเรี่ยวแรง
ได้พบได้ออกเดินทาง
บอกกับตัวเองทุกครั้ง เมื่อยามที่เสียใจ
ท้อแท้ไม่เป็นดั่งหวัง
ว่าไม่เป็นไรชีวิตก็ยังมีอีกวัน
พรุ่งนี้เริ่มกันใหม่
โชคดีแค่ไหนแล้ว ที่ฉันยังมีสายตา
ได้มองดูฟ้าสีคราม
โชคดีแค่ไหนแล้ว ที่ฉันยังคงได้ยิน
ได้ฟังเสียงคนพูดจา
ยังมีอีกสองขาที่ให้เราได้ก้าวเดิน
สองมือให้ขีดเขียน
แม้จะเคยพลาดพลั้ง แม้จะเดินหลงทาง
ถือว่าเป็นบทเรียน
โชคดีแค่ไหนแล้ว โชคดีแค่ไหนแล้ว
โชคดีแค่ไหนแล้ว โชคดีแค่ไหนแล้ว
โชคดีแค่ไหนแล้วที่ฉันได้เกิดมา
ได้ร้องเพลงให้คุณฟัง