ความจริงที่มียังคงเก็บมันเอาไว้
แม้ว่าทางที่ต้องเดินมันจะอยู่แสนไกล
เรื่องราวเข้ามาจะทุกข์ สุข สบาย
เส้นด้ายที่ยังเหลือจะอยู่ตรึงสักเท่าไร
อดีตที่ผิดพลั้งผ่านมาแล้วก็ผ่านไป
จะคิดมันทำใมถ้าคิดแล้วต้องช้ำใจ
ทุกสิ่งที่สูญเสียมันก็แค่สูญหายไป
แค่เราไม่ถอดใจและยังพร้อมจะเดินไป
ยอมรับว่าเคยแพ้และเคยล้มมาหลายครั้ง
และถึงแม้เจอทางตันก็ไม่มีใครเข้ามาฉุดฉัน
ความทุกข์ถ้ามันหนักให้มึงวางมันลงบ้าง
ถ้ามึงถือมันเอาไว้แล้วจะเอาสุขละที่ไหนนั่ง
แต่ก่อนเคยเลวร้ายแม้จะผ่านมายังไง
ต้องล้มลุกคลุกคลานกันมานานสักเท่าไร
ความสุขและความทุกข์ยังคงติดอยู่ข้างใน
ประสบการณ์ที่ผ่านมายังคอยย้ำเตือนสอนใจ
และในวันนี้กูต้องเปลี่ยนแปลง
สิ่งที่ทำมาแม่งต้องเปลี่ยนไป
สิ่งที่ผิดหวังกลับต้องเริ่มใหม่
สิ่งที่ไม่ดีกูต้องทิ้งไป วันที่ผ่านมาตัวกูเองไม่เคยมองเห็นเส้นชัย
และในวันนี้ถ้าไม่เปลี่ยนตัวคงไม่โลกอีกสักใบ
ถามถึงรอยยิ้ม กว่าจะได้มา กว่าจะหลุดพ้น กว่าจะร่ำลา
อยู่บนเส้นทาง ของจินตนา วิ่งโลดโผน อยู่บนนภา
เดี๋ยวก็ดีจริงเดี๋ยวก็หลับหลังบ้างก็ใส่หน้ากากเข้ามา
สุดแสนที่จะทน นี่แหละโลกคนมายา
ถ้าถามถึงชีวิตกูมันร้อนแล้วก็ผ่านฝน
ถ้าพูดถึงเธอนะถ้าไม่รวยแแม่งก็จน
แต่ก่อนเคยหลงทางเคยหลงผิดเคยสับสน
แล้วมึงหมดไปเท่าไรกับคำว่าอีกสักหน
ยอมรับว่าเคยแพ้และเคยล้มมาหลายครั้ง
และถึงแม้เจอทางตันก็ไม่มีใครเข้ามาฉุดฉัน
ความทุกข์ถ้ามันหนักให้มึงวางมันลงบ้าง
ถ้ามึงถือมันเอาไว้แล้วจะเอาสุขละที่ไหนนั่ง
แต่ก่อนเคยเลวร้ายแม้จะผ่านมายังไง
ต้องล้มลุกคลุกคลานกันมานานสักเท่าไร
ความสุขและความทุกข์ยังคงติดอยู่ข้างใน
ประสบการณ์ที่ผ่านมายังคอยย้ำเตือนสอนใจ
และในวันนี้กูต้องเปลี่ยนแปลง
สิ่งที่ทำมาแม่งต้องเปลี่ยนไป
สิ่งที่ผิดหวังกลับต้องเริ่มใหม่
สิ่งที่ไม่ดีกูต้องทิ้งไป
วันที่ผ่านมาตัวกูเองไม่เคยมองเห็นเส้นชัย
และในวันนี้ถ้าไม่เปลี่ยนตัวคงไม่โลกอีกสักใบ
ถามถึงรอยยิ้ม กว่าจะได้มา กว่าจะหลุดพ้น กว่าจะร่ำลา
อยู่บนเส้นทาง ของจินตนา วิ่งโลดโผน อยู่บนนภา
เดี๋ยวก็ดีจริงเดี๋ยวก็หลับหลังบ้างก็ใส่หน้ากากเข้ามา
สุดแสนที่จะทน นี่แหละโลกคนมายา
และในวันนี้กูต้องเปลี่ยนแปลง
สิ่งที่ทำมาแม่งต้องเปลี่ยนไป
สิ่งที่ผิดหวังกลับต้องเริ่มใหม่
สิ่งที่ไม่ดีกูต้องทิ้งไป วันที่ผ่านมาตัวกูเองไม่เคยมองเห็นเส้นชัย
และในวันนี้ถ้าไม่เปลี่ยนตัวคงไม่โลกอีกสักใบ
ถามถึงรอยยิ้ม กว่าจะได้มา กว่าจะหลุดพ้น กว่าจะร่ำลา
อยู่บนเส้นทาง ของจินตนา วิ่งโลดโผน อยู่บนนภา
เดี๋ยวก็ดีจริงเดี๋ยวก็หลับหลังบ้างก็ใส่หน้ากากเข้ามา
สุดแสนที่จะทน นี่แหละโลกคนมายา
และในวันนี้กูต้องเปลี่ยนแปลง
สิ่งที่ทำมาแม่งต้องเปลี่ยนไป
สิ่งที่ผิดหวังกลับต้องเริ่มใหม่
สิ่งที่ไม่ดีกูต้องทิ้งไป วันที่ผ่านมาตัวกูเองไม่เคยมองเห็นเส้นชัย
และในวันนี้ถ้าไม่เปลี่ยนตัวคงไม่โลกอีกสักใบ
ถามถึงรอยยิ้ม กว่าจะได้มา กว่าจะหลุดพ้น กว่าจะร่ำลา
อยู่บนเส้นทาง ของจินตนา วิ่งโลดโผน อยู่บนนภา
เดี๋ยวก็ดีจริงเดี๋ยวก็หลับหลังบ้างก็ใส่หน้ากากเข้ามา
สุดแสนที่จะทน นี่แหละโลกคนมายา