เหมือนจะมีอะไร ที่บันดาลให้เราทั้งสองคน
ให้ต้องมาเจอให้ต้องมาผูกพัน
กลายเป็นอะไรที่เป็นสัมพันธ์ชั่วคราว
ในวันที่ต่างคนต่างเหงาวันที่มีแค่เรา
ไม่ได้คิดอะไร ไม่ได้คิดไปไกล
เหมือนแค่ลมผ่านไป
ที่ไม่ควรมีใครต้องเผลอใจอะไรออกไป
ไม่ควรคิดอะไรให้มันไหลเกินไปไกล
แต่ข้างในมันยังหวั่นไหว จะให้ลืมยังไง รู้ตัว
หยุดใจไม่ไหว โอ้ว มันฝังในใจ
ยิ่งลึกยิ่งเจ็บ ยิ่งไม่รักยิ่งเจ็บ ต้องจบยังไง
คนที่รักก่อนแพ้ แพ้ ต้องช้ำต้องทน ต้องเจ็บ ไม่มีข้อแม้ แพ้
ต้องรับต้องแพ้ให้กับทุกๆ เรื่องราว ที่เข้ามาและจบเร็วดั่งน้ำซึมผ่านทราย
ใครที่รักก่อนแพ้ แพ้ ต้องย้ำต้องเตือนทุกครั้ง ว่าใจต้องแพ้ แพ้
ความรักและความต้องการที่ไม่เท่ากัน ไม่เข้ากัน
เป็นได้แค่นั้น (ก็รู้) แค่เหมือนคนที่คบฆ่าเวลา
เหมือนเป็นเกมหนึ่งเกม กติกามันชัดอยู่แล้ว
ใครปล่อยตัวปล่อยใจ ปล่อยอะไรๆ ให้มันไหลไปคงพัง
ก็ไม่มีสิทธิ์รู้สึก รัก ก็ไม่มีสิทธิ์ จะไปหวง
ต้องหยุดใจเอาไว้ หยุดหัวใจ
ยิ่งลึกยิ่งเจ็บ ยิ่งไม่รักยิ่งเจ็บ ต้องจบยังไง
คนที่รักก่อนแพ้ แพ้ ต้องช้ำต้องทน ต้องเจ็บ ไม่มีข้อแม้ แพ้
ต้องรับต้องแพ้ให้กับทุกๆ เรื่องราว ที่เข้ามาและจบเร็วดั่งน้ำซึมผ่านทราย
ใครที่รักก่อนแพ้ แพ้ ต้องย้ำต้องเตือนทุกครั้ง ว่าใจต้องแพ้ แพ้
ความรักและความต้องการที่ไม่เท่ากัน ไม่เข้ากัน
เป็นได้แค่นั้น (ก็รู้) แค่เหมือนคนที่คบฆ่าเวลา
คนที่รักก่อนแพ้ แพ้ ต้องช้ำต้องทน ต้องเจ็บ ไม่มีข้อแม้ แพ้
ต้องรับต้องแพ้ให้กับทุกๆ เรื่องราว ที่เข้ามาและจบเร็วดั่งน้ำซึมผ่านทราย
ใครที่รักก่อนแพ้ แพ้ ต้องย้ำต้องเตือนทุกครั้ง ว่าใจต้องแพ้ แพ้
ความรักและความต้องการที่ไม่เท่ากัน ไม่เข้ากัน
เป็นได้แค่นั้น (ก็รู้) แค่เหมือนคนที่คบฆ่าเวลา