เจ็บมาจนไม่รู้กี่ที ใจดวงนี้ช้ำมากี่หน
มันแปลกตรงที่ใจยังฝืนทน โดนเขาทิ้งเท่าไรไม่จำ
เจอะใครชวนไปไหนก็ไป เพียงคำหวานแค่ไม่กี่คำ
ตั้งแต่สุดท้ายก็โดนเขาทำ แล้วก็ช้ำคนเดียวทุกที
ใจคนเราบางทีก็เหงาเกินไป จนไม่คิดอะไรให้ดี
พอมีคนมาหลอกให้รักเลยเจ็บแบบนี้
โอ้..ใจเอ๋ยแล้วจะทำฉันใด แล้วจะห้ามได้อย่างไร
เหนื่อยจริงหนอที่มีใจเรื่อยเปื่อย แล้วต้องช้ำอยู่เรื่อยไป
เมื่อไหร่ใจจะเลิกง่ายสักที
ไม่อยากเป็นอย่างนี้อีกเลย ใจเจ้าเอยรู้ตัวบ้างซิ
มัวแต่ปล่อยให้เขาย่ำยี ไม่สงสารตัวเองหรือไง
ในเมื่อวันพรุ่งนี้ยังมี ชีวิตนี้นั้นยังอีกไกล
มันเจ็บก็จำให้มันขึ้นใจ ไม่ต้องช้ำข้างเดียวทั้งปี
ใจคนเราบางทีก็เหงาเกินไป จนไม่คิดอะไรให้ดี
พอมีคนมาหลอกให้รักเลยเจ็บแบบนี้
โอ้..ใจเอ๋ยแล้วจะทำฉันใด แล้วจะห้ามได้อย่างไร
เหนื่อยจริงหนอที่มีใจเรื่อยเปื่อย แล้วต้องช้ำอยู่เรื่อยไป
เมื่อไหร่ใจจะเลิกง่ายสักที
ใจคนเราบางทีก็เหงาเกินไป จนไม่คิดอะไรให้ดี
พอมีคนมาหลอกให้รักเลยเจ็บแบบนี้
โอ้..ใจเอ๋ยแล้วจะทำฉันใด แล้วจะห้ามได้อย่างไร
เหนื่อยจริงหนอที่มีใจเรื่อยเปื่อย แล้วต้องช้ำอยู่เรื่อยไป
เมื่อไหร่ใจจะเลิกง่ายสักที
โอ้..ใจเอ๋ยแล้วจะทำฉันใด แล้วจะห้ามได้อย่างไร
เหนื่อยจริงหนอที่มีใจเรื่อยเปื่อย แล้วต้องช้ำอยู่เรื่อยไป
เมื่อไหร่ใจจะเลิกง่ายสักที