ไม่เข้าใจตัวเอง ทำไมยังเป็นเช่นนี้
ยังคงคิดถึงเรื่องเดิมๆ ไม่ไปไหน
กี่วันแล้วที่ล่วงเลยมาเนิ่นนานเท่าไร
ไม่เห็นมันช่วยอะไรได้เลย
ทั้งที่ใจก็รู้ ไม่มีประโยชน์ให้คิด
ดึงชีวิตเราให้คืนมาอย่านิ่งเฉย
ได้เวลาเริ่มต้นสักที กลับไปเป็นเหมือนเคย
ก็รู้และเข้าใจแต่ทำไม่ได้
เข้าใจดีว่าจบไปแล้วไม่มีอะไรให้ต้องติดค้าง
แต่ฉันทำไมยังเป็นแบบนี้
ไม่รู้ทำไมยังรักและยังห่วงใยแต่เธอเท่านั้น
ไม่รู้ทำไมยังคงเฝ้าฝันถึงเธอ
ก็ไม่รู้ทำไมละเมอถึงเธอไม่เคยเปลี่ยนแปลงเสมอ
ไม่รู้ทำไมถึงลืมเธอไม่ได้เลย
ตัวก็เป็นของฉัน หัวใจก็เป็นของฉัน
แต่ว่ามันไม่รู้ทำไมสั่งไม่ฟัง
อยากจะยิ้มแต่น้ำตาทำไมต้องไหลเป็นทาง
อ้างว้างเหลือเกินข้างในหัวใจ
เข้าใจดีว่าจบไปแล้วไม่มีอะไรให้ต้องติดค้าง
แต่ฉันทำไมยังเป็นแบบนี้
ไม่รู้ทำไมยังรักและยังห่วงใยแต่เธอเท่านั้น
ไม่รู้ทำไมยังคงเฝ้าฝันถึงเธอ
ก็ไม่รู้ทำไมละเมอถึงเธอไม่เคยเปลี่ยนแปลงเสมอ
ไม่รู้ทำไมถึงลืมเธอไม่ได้เลย
ถ้าหากว่าล้างสมองแล้วมันจะหาย ก็อยากลองดูให้รู้กันไป
ต้องทำยังไงก็ได้ให้ลืมสักที
ไม่รู้ทำไมยังรักและยังคิดถึงแต่เธอทุกวัน
ไม่รู้ทำไมยังคงเฝ้าฝันถึงเธอ
ก็ไม่รู้ทำไมละเมอทั้งใจยังมีแต่เธอเสมอ
ไม่รู้ทำไมถึงลืมไม่ได้สักที
โฮ ไม่รู้ทำไม